Ole van der Aart

Inmiddels alweer 22 jaar geleden ben ik bijna onder het genot van vuurwerk geboren op de allerlaatste dag van het jaar. Mijn gezin, bestaande uit mijn vader, moeder en oudere zus, was compleet met mijn komst. Na een hele leuke tijd op mijn basisschool KBS de Bijvanck, werd het tijd voor mijn middelbare school Laar en Berg. Gedurende mijn middelbareschooltijd ben ik meermaals verhuisd: van Blaricum naar Laren, daarna naar Kortenhoef en uiteindelijk heb ik mijn middelbare school na zes jaar af weten te maken wonende in Soest. Hoe ik in mijn zesde jaar daadwerkelijk op de keuze van geneeskunde ben gekomen weet ik eigenlijk niet meer zo goed. Het enige wat ik me nog herinner is dat ik voornamelijk ergens heel goed in wilde worden en als ik daar nog wat mensen bij kon helpen dan was dat mooi meegepakt. Geneeskunde it is.

Helaas bleek mijn normale manier van leren (een week van tevoren een keertje in een boek gaan kijken), niet goed genoeg om binnen te komen bij zo’n ingewikkelde studie als geneeskunde. Hierdoor heb ik eerst een jaartje medische natuurwetenschappen gestudeerd aan de VU. Dit was erg leuk en hier heb ik gelijk kennis kunnen maken met het leven bij een studievereniging. Als ik bij mijn tweede poging niet zou worden toegelaten tot geneeskunde stond er zelfs al een bestuursjaar op mij te wachten in Amsterdam! Gelukkig had ik deze keer genoeg geleerd en mocht ik mijn avontuur in Utrecht gaan beginnen!

Mijn eerste jaar geneeskunde liep voorspoedig. Ik had een hele hechte werkgroep waar ik meerdere vrienden aan heb overgehouden. In dit jaar heb ik ook een plekje weten te bemachtigen in een gezellig studentenhuis in Zeist, waar ik nu nog steeds woonachtig ben. Op aanraden van mijn mentor heb ik mij in mijn eerste jaar aangemeld voor de weekendcie, waar ik de rol van commissaris PR op mij heb mogen nemen. Ik merkte dat ik de creatieve aspecten hiervan heel erg leuk vond, dus een jaartje almanakraad stond toen eigenlijk al op mijn lijf geschreven. In dit jaar heb ik pas echt goed kennisgemaakt met al het leuke wat de MSFU “Sams” te bieden heeft. Ik heb hele leuke mensen ontmoet en de tijd van mijn leven gehad in de meerdere werkweekenden en afsluitende deadlineperiode. Dit betekende dat ik na zo’n druk jaar nog zeker niet klaar was bij de MSFU “Sams”, de medizine en congrescommissie stonden nog op mij te wachten.

Het antwoord op de vraag of ik zitting wilde nemen in het 43e kandidaatsbestuur was na kort nadenken dan ook overduidelijk ja. We hebben een hele gezellige groep en we gaan er zeker wat moois van maken dit jaar!